ANO NGA BA ANG PAGKAKAIBA NG ATI-ATIHAN, DINAGYANG, AT SINULOG FESTIVALS?

 

Hindi maikakaila na kilala ang Pilipinas sa may pinakamayamang kultura at paniniwala tulad nang taun-taon na pagdiriwang ng mga kapistahan na dinarayo pa ng iba’t ibang mga dayuhan.

Tuwing buwan ng Enero, tatlong malalaking selebrasyon ang ipinadiriwang sa bans ana dinadagsa ng mga turista. Ito ang Ati-Atihan Festival sa Kalibo, Aklan; Sinulog Festival sa Cebu City; at Dinagyang Festival sa Iloilo City. 

Pero ano nga ba ang pinagkaiba ng tatlong selebrasyon?

Ang Ati-Atihan Festival sa Aklan ay ipinagidiriwang tuwing ikatlong Linggo ng Enero taun-taon. Binansagan din itong “The Mother of All Philippine Festivals”.

Nag-ugat ito mula sa kasaysayan ng mga Malay na Datu na nakipagkaibigan sa mga Ati, ang katutubong mamamayan ng Panay. 

Maraming mga dayuhan at turista ang dumarayo sa naturang selebrasyon upang saksihan ang makasaysayang “Sadsad” ng mga Ati at ng modernong Ati.

Sa saliw ng malalakas na tambol at sigaw na "Hala Bira!" ang mga tao ay nagkakaisa sa masiglang pagsayaw sa kalsada. Ang kultural at relihiyosong aspeto ng selebrasyon ay sumasalamin sa pagtanggap ng Kristiyanismo at pagkakaisa ng mga tao bilang pagpaparangal sa Sto. Niño.

Habang, idinaraos naman sa Cebu City ang Sinulog Festival tuwing ikatlong Linggo ng Enero. Tampok dito ang tradisyunal na sayaw na "Sinulog," na sumisimbolo sa alon ng tubig — isang paalala sa pagdating ng Kristiyanismo sa Cebu noong 1521.

Ang mga kalahok, na nakasuot ng makukulay na kasuotan, ay sumasayaw sa ritmo ng tambol habang isinisigaw ang "Pit Señor!" bilang tanda ng debosyon sa Sto. Niño. Ang lingguhang pagdiriwang ay binubuo ng mga misa, prosesyon, at isang malaking street dancing parade na dinadaluhan ng libu-libong deboto at turista.

Samantala, sa Iloilo City naman ay ang Dinagyang Festival na ipinagdiriwang tuwing ikaapat na Linggo ng Enero. Nagsimula ito noong 1967 nang dalhin ang imahe ng Sto. Niño mula Cebu patungong Iloilo.

Ang pagdiriwang ay kilala sa masigla at makulay na kumpetisyon ng mga tribo. Ang mga kalahok ay nagpipinta ng kanilang mga katawan at nagsusuot ng mga tradisyunal na kasuotan habang nagsasayaw sa saliw ng malalakas na tambol at musika. Higit pa sa kultural na aspeto, ang Dinagyang ay isang pagpapakita ng matibay na pananampalataya at pagmamahal ng mga Ilonggo sa Sto. Niño.

Bagama’t iba-iba ang paraan ng pagdiriwang ay iisa pa rin ang diwa ng Ati-Atihan, Sinulog, at Dinagyang—ang pagbibigay-pugay sa Sto. Niño. Sa pamamagitan ng mga misa, prosesyon, at masiglang pagsasayaw, ipinapakita ng mga deboto ang kanilang kababaang-loob, pananampalataya, at pasasalamat.

Ang mga selebrasyong ito ay hindi lamang isang pagpapakita ng kulturang Pilipino kundi isang paalala rin ng kahalagahan ng pananampalataya sa buhay. Sa kabila ng kasiyahan at makukulay na aktibidad, ang mga pista ng Sto. Niño ay isang pagkakataon para magdasal, magpasalamat, at humiling ng biyaya mula sa Poong Maykapal.

Sa bawat sigaw ng "Pit Señor!" at "Hala Bira!" patuloy na ipinapakita ang pagkakaisa ng mga Pilipino sa pananampalataya at pag-asa, kasabay ng masiglang selebrasyon ng mayamang kultura.

Pareho man na pawang nagbibigay-pugay sa Sto. Niño ang Ati-Atihan, Sinulog, at Dinagyang, ang bawat isa ay may natatanging kasaysayan at paraan ng pagdiriwang na sumasalamin sa kultura at tradisyon ng kani-kanilang rehiyon.